نیاز به تولید برق از انرژی خورشیدی به سرعت افزایش مییابد. یافتههای جدید این امکان را به وجود میآورند که این نیاز به آسانی در آینده مرتفع گردد، از جمله در ایران که ظرفیت بالایی برای تولید برق خورشیدی دارد.
امروزه وقتی صحبت از انرژی خورشیدی میشود منظور تنها صفحات فتوولتائیک نیست که نور رابه الکتریسیته تبدیل میکنند. امروزه روشهای مختلفی وجود دارد که با تکیه بر آنها میتوان نور خورشید را به انرژی قابل استفاده تبدیل کرد. این روشها به سرعت در حال بررسی و شکوفایی است.
در حال حاضر تولید برق خورشیدی جهان ۱۲ و چهاردهم گیگاوات است، در حالیکه بشر در سال ۲۰۵۰ نیازمند تولید ۲۰۰۰ گیگاوات خواهد بود.
با این حال جای نگرانی وجود ندارد. چون که خورشید سالانه نزدیک به ۸۵ هزار تراوات (هر تراوات برابر با یک میلیون وات است) انرژی در اختیار زمین میگذارد. تنها باید همت به خرج داد و از آن استفاده کرد.
روش های جدید
در پروژهی "ای سولار" (eSolar) یا نیروگاه حرارتی خورشیدی، برق را از طریق متراکم کردن انرژی خورشیدی توسط آینههای بزرگ تولید میکنند. تشعشعات خورشیدی در این آینهها متراکم شده و پس از ایجاد حرارت زیاد به برق تبدیل میشود.
کارشناسان میگویند، این امکان وجود دارد که تا یک دههی دیگر بتوان برق حاصل از این روش را ارزانتر از برق فسیلی به بازار عرضه کرد.
به نقل از گزارش منتشره در مجلهی پایپولار ساینس(Popular Science) بیل گراس، مدیر اجرایی این طرح گفتهاست که این روش، تنها روشی است که با آن میتوان هزاران گیگاوات برق سبز تولید کرد.
مهندس آل یاسین، پژوهشگر محیط زیست در ایران و آمریکا، کویر مرکزی و بیابانهای مرکزی و جنوبی ایران را بهترین مناطق کشور برای نصب نیروگاههای خورشیدی میداند.
آیا روزی خواهد رسید که بتوان با این روش بخش عمدهای از برق جهان را تولید کرد؟
احمد آل یاسین به این پرسش چنین پاسخ میدهد: « این موضوع خیلی محتمل است. برای اینکه این روش از مناسبترین و ارزانترین و فراوانترین منابع انرژی جهان به طور مجانی میتواند استفاده بکند و بخصوص در کشورهایی مانند ایران با کویرها و بیابانهای پهناور و روزهای درخشان و طولانی میتوان هزاران مگاوات برق خورشیدی را از این طریق تهیه کرد و من حتی آنقدر امیدوارم که میگویم، ایران ممکن است با ایجاد نیروگاههای حرارتی آینههای ردیاب بتواند آنقدر برق تولید کند که مقدار مازاد بر نیاز را به کشورهای همسایه هم صادر کند».
نویسنده: فریبا والیات
تحریریه: داود خدابخش
برگرفته از وب سایت دویچه وله
امروزه وقتی صحبت از انرژی خورشیدی میشود منظور تنها صفحات فتوولتائیک نیست که نور رابه الکتریسیته تبدیل میکنند. امروزه روشهای مختلفی وجود دارد که با تکیه بر آنها میتوان نور خورشید را به انرژی قابل استفاده تبدیل کرد. این روشها به سرعت در حال بررسی و شکوفایی است.
در حال حاضر تولید برق خورشیدی جهان ۱۲ و چهاردهم گیگاوات است، در حالیکه بشر در سال ۲۰۵۰ نیازمند تولید ۲۰۰۰ گیگاوات خواهد بود.
با این حال جای نگرانی وجود ندارد. چون که خورشید سالانه نزدیک به ۸۵ هزار تراوات (هر تراوات برابر با یک میلیون وات است) انرژی در اختیار زمین میگذارد. تنها باید همت به خرج داد و از آن استفاده کرد.
روش های جدید
در پروژهی "ای سولار" (eSolar) یا نیروگاه حرارتی خورشیدی، برق را از طریق متراکم کردن انرژی خورشیدی توسط آینههای بزرگ تولید میکنند. تشعشعات خورشیدی در این آینهها متراکم شده و پس از ایجاد حرارت زیاد به برق تبدیل میشود.
کارشناسان میگویند، این امکان وجود دارد که تا یک دههی دیگر بتوان برق حاصل از این روش را ارزانتر از برق فسیلی به بازار عرضه کرد.
به نقل از گزارش منتشره در مجلهی پایپولار ساینس(Popular Science) بیل گراس، مدیر اجرایی این طرح گفتهاست که این روش، تنها روشی است که با آن میتوان هزاران گیگاوات برق سبز تولید کرد.
مهندس آل یاسین، پژوهشگر محیط زیست در ایران و آمریکا، کویر مرکزی و بیابانهای مرکزی و جنوبی ایران را بهترین مناطق کشور برای نصب نیروگاههای خورشیدی میداند.
آیا روزی خواهد رسید که بتوان با این روش بخش عمدهای از برق جهان را تولید کرد؟
احمد آل یاسین به این پرسش چنین پاسخ میدهد: « این موضوع خیلی محتمل است. برای اینکه این روش از مناسبترین و ارزانترین و فراوانترین منابع انرژی جهان به طور مجانی میتواند استفاده بکند و بخصوص در کشورهایی مانند ایران با کویرها و بیابانهای پهناور و روزهای درخشان و طولانی میتوان هزاران مگاوات برق خورشیدی را از این طریق تهیه کرد و من حتی آنقدر امیدوارم که میگویم، ایران ممکن است با ایجاد نیروگاههای حرارتی آینههای ردیاب بتواند آنقدر برق تولید کند که مقدار مازاد بر نیاز را به کشورهای همسایه هم صادر کند».
نویسنده: فریبا والیات
تحریریه: داود خدابخش
برگرفته از وب سایت دویچه وله
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر