رسول اشرفیپور در گفتوگو با فارس، درباره استفاده از بطریهای پت گفت: بطریهای پت که اخیراً ( طی دهه گذشته) در صنایع نوشابهسازی و آب معدنی زیاد مورد استفاده قرار میگیرد، جای بطریهای شیشهای را گرفتهاند.
وی با بیان اینکه حجم استفاده از بطریهای پت در کشور ما و دنیا افزایش یافته است، ادامه داد: "پلی اتیلن ترفتالات " از محصولات پتروشیمی هستند و استحکام و مقاومت لازم را برخوردارند ضمن اینکه بدون بو هستند و ماندگاری خیلی بالایی دارند.
28 واحد تولید پت در استان تهران فعالیت میکنند
مدیر کل اداره محیط زیست استان تهران دلیل افزایش استفاده از این مواد و بطریهای پت را ارزان بودن آن دانست و گفت: با توجه به سوابق آمار محیط زیست استان، هم اکنون در سطح استان تهران 28 واحد تولید پت با ظرفیت اسمی بالغ بر 46 هزار و 527 تن تولید در سال وجود دارد.
وی افزود: البته به نظر میرسد واحدهای تولید غیرمجاز در کنار این واحدها نیز مشغول به فعالیت هستند.
مدیر کل اداره محیط زیست استان تهران گفت: در حال حاضر اطلاعات آماری دقیقی درباره تعداد واحدهای تولیدی پت که به صورت غیر مجاز فعالیت میکنند در دست نیست.
50 درصد زبالههای پت از چرخه مدیریت تولید زباله خارج میشود
اشرفیپور بیان کرد: برابر آمار حدود 8 دهم درصد از زبالههای تولیدی روزانه استان پتها تشکیل میدهند؛ به عبارتی در استان تهران حداقل روزانه 100 تن زباله پت تولید میشود.
وی با اشاره به میانگین وزنی 40 گرم برای هر بطری پت، افزود: روزانه 2 میلیون و 500 هزار بطری پت مصرف شده که جزء ضایعات پتروشیمی در زباله شهری است.
اشرفیپور تأکید کرد: با توجه به وجود حلقه زباله گردی توسط دوره گردها و همچنین یک درصد قابل توجهی از بطریهای پت که متأسفانه توسط برخی از مردم بر روی مناظر طبیعی ریخته میشود، آنچه که در نهایت وارد مراکز دفن یا دفع زباله میشود به مراتب کمتر از میزان زباله توزیع پت روزانه است.
وی متذکر شد: حداقل 50 درصد زبالههای پت از محل مصرف تا محل دفع از مدار چرخه مدیریت تولید زباله خارج میشود.
اشرفیپور گفت: این متأسفانه همان صحنههای زشت و زنندهای است که در کنار بستر رودخانههای استان یا بین راههایاستانی یا در مناطق با چشمانداز طبیعی استان مشاهده میکنیم.
اکثر شهرهای استان تهران فاقد مرکز بازیافت زباله هستند
مدیر کل محیط زیست استان تهران با اشاره به میزان زباله پتی که وارد مراکز زباله میشود، تأکید کرد: چرخه بازیافت در مراکز دفع زبالهها بسیار ضعیف است و اصولاً اکثراً شهرهای استان تهران فاقد مراکز بازیافت زبالههای بازیافتی از جمله پت هستند.
وی خاطرنشان کرد: یکسری واحدهای غیرمجاز و کارگاههای غیرمجاز در اطراف کلانشهرتهران به بازیافت بطریهای پت مشغول هستند.
اشرفی پور در ادامه به حلقههای زبالهگردی اشاره کرد و گفت: وجود حلقههای زبالهگردی که عموماً توسط افغانیها و افراد کم بضاعت صورت میگیرد مخاطرات بهداشتی خاص خود را به همراه دارد.
مدیر کل اداره محیط زیست استان تهران افزود: در هر صورت به نظر میرسد اگر چرخه بازیافت بطریهای پت به همراه چرخه سایر محصولات پلاستیک و لاستیک که حداقل مجموعاً 6 تا 8 درصد از حجم زباله شهری را به خود اختصاص میدهند مورد توجه قرار گیرد صرفهجویی شایستهای در خصوص انرژی و اصلاح الگوی مصرف و بیتردید پاکیزگی محیط زیست صورت خواهد گرفت.
وی با بیان اینکه برای رسیدن به این مهم تمهیدات و ابزارهایی باید محقق شود، گفت: شاید یکی از مهمترین تمهیدات ایجاد نظام تشویق و به نوعی تنبیه برای تولیدکنندگان و مصرف کنندگان بطریهای پت است.
سازمان صنایع استان تهران برای واحدهای بازیافت اقدام کند
اشرفی پور در ادامه با بیان پیشنهادی مبنی بر اخذ مالیات و تعیین عوارض در این رابطه، یادآور شد: در گذشته مردم در قبال شیشههای نوشابه پولی را به فروشنده پرداخت میکردند، این کار را برای بطریهای پت نیز باید انجام دهیم.
مدیر کل اداره محیط زیست استان تهران درباره علت اجرایی شدن این مسئله گفت: بطریهای پت برخلاف بطریهای شیشهای عموماً یک بار مصرف هستند؛ لذا احداث واحدهای بازیافت این مواد باید جزء دستور کار سازمان صنایع استان تهران قرار گیرد و سرمایهگذارانی را باید تشویق کرد که در چارچوب ضوابط و مقررات و داخل برخی شهرکهای صنعتی استان واحدهای بازیافت این موارد را احداث کنند.
تجزیه مواد پلاستیکی به بافت خاک آسیب جدی میرساند
وی اظهار داشت: در سالهای اخیر موضوع احداث کمپوست از زبالههای شهری در مکان دفع زباله برخی شهرهای کشور رایج شده است که البته کار خوبی است ولی شایسته است این سیکل کامل شود و مخصوصاً فاز بازیافت مواد پلاستیکی از جمله مهمترین فازهای مدیریت زباله است و شایسته است از سوی شهرداریها مورد توجه قرار گیرد.
اشرفیپور با بیان اینکه بازیافت بطریهای پت و مواد پلاستیکی صرفهجویی در انرژی و مواد اولیه ساخت برخی از کالاهاست، گفت: ماندگاری زبالههای پلاستیکی در محیط متأسفانه بسیار زیاد است و زمان تجزیه آن به بافت خاک آسیب زیادی میرسد.
منبع: خبرگزاری مستقل محیط زیست ایران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر